Rob van de Ven is door de Stichting Geert Grote Pen geïnterviewd in hun nieuwsbrief van 25 maart 2014. In het interview zegt hij over Oudemans:

Hoewel ik er niet trots op ben, lijkt Oudemans op mij een gelijkende invloed als Nietzsche op zijn lezers te hebben uitgeoefend. Al is er van ‘smaakbederf’ in deze geen sprake, eerder van een ‘verlossing van filosofische kitsch’. Door Oudemans werd de niets ontzeggende corroderende werking van het darwinisme mij duidelijk, leerde ik Heidegger waarderen en grepen postmodernen als Derrida en Cornelis Verhoeven me plots aan. Op de wijsgerige pleziertrein die hierdoor mijn wereld binnengereden is bevind ik me tot op de dag van vandaag. Het besef dat je als mens nooit volledig heer en meester worden kunt, maar altijd overgeleverd zult blijven aan de factische natuur, is een ondoorgrondelijke bron van verwondering. Een vreemd gevoel van onvergankelijkheid, waarvan ik dankbaar ben dat ik het mee mag maken.

Het gehele interview kan teruggelezen worden op de website van de Stichting Geert Grote Pen.

Lucas Blijdschap heeft een stuk op zijn weblog geschreven naar aanleiding van Wallenbeeks Nieuwsbrief 25:

De evolutietheorie heeft veel op zijn kop gezet maar nog lang niet genoeg. Het filosofisch doordenken van de consequenties gebeurt eigenlijk maar mondjesmaat. In Nederland is er bij mijn weten maar één filosoof die met zijn hoofd diep in de Groningse klei is gedoken om zich af te vragen of er überhaupt nog wel te filosoferen valt na Darwin.

Zolang er maar de mogelijkheid is van ongelijk (website)

Wij waren bijna uitgestorven. Een handjevol was er van ons overgebleven. We zaten in de zaal als een stel ruim uitgestalde museumstukken. In de hoek hing Feikes, puisterig en gehavend. Hij was verstrikt in zijn sjaal, die hij van zich af probeerde te trekken alsof het een wurgslang was. Het eerste semester van dit jaar had hem geen goedgedaan.

In 2013 verscheen het boek ‘Pels’ van Naomi Rebekka Boekwijt. Zij studeerde wijsbegeerte aan de Universiteit Leiden. Het laatste verhaal van haar boek gaat over een wetenschappelijk instituut aangevoerd door de beruchte docent Bruska.

Pels (pdf)

For a long period of time the relation between art and nature has been determined by the idea of imitation. Plato saw in mimesis the representation of nature. The metaphysical world of ideas, was exemplary for everything in life. A piece of art is only the imitation of nature and is not even directly related to the transparent, unchangeable and clear world of ideas. But if art is no part of nature because it imitates nature, where does it stand? Because it is clear to everyone that a piece of art is also something physical.

Presentatie Venezia Biënnale 2013 (pdf)