Wallenbeeks Lentebode 30: Seizoensarbeid

  • De paddentrek begint, maar ook die van de menselijke vakantiegangers die de amfibieën komen platrijden.
  • Woerden beginnen vrouwelijke en mannelijke eenden te belagen en te verkrachten, tot aan necrofilie toe.
  • Wilgen laten hun katjes ontspruiten.
  • Mensen rennen naar de Intratuin om viooltjes te bemachtigen.
  • Orchideeën openen hun bloemkelken en lokken de ontwakende insecten met schijnnectar.
  • Baardige studenten verlaten hun holen om het Maagdenhuis voor de 60e keer te bezetten.

De lente behoort met de andere jaargetijden tot het klimaat waarbinnen het leven van planten, dieren en mensen gedijt en afsterft, waarbinnen zij hopen, calculeren, denken en te gronde gaan. De lente zet van alles in beweging: woorden, handelingen, bloesems, krokussen, nestelende vogels, revoluties. De lente is een element dat het spreken erover blijft omgeven en sturen.

De jaargetijden zijn in de levende wezens geïnternaliseerd. Ze worden erdoor omgeven en kunnen zich er niet tegenover plaatsen. Dat geldt ook voor mensen. Mensen handelen en denken lentelijk of herfstig. Zij kunnen de jaargetijden niet echt overzien. Zij worden, net als koeien die voor het eerst de wei ingaan, beheerst door de bokkensprongen van de lentekolder. Maar ook door de teleurstellingen en afscheidsstemming van de herfst.

Maar filosofen, kunnen die de cycli van de jaargetijden niet op stoïcijnse of gelaten wijze in hun blikveld krijgen?

Wallenbeeks Lentebode 30: Download als PDF »

Hierbij vindt u ook een interview met Oudemans uit het tijdschrift Buitenleven: Download als PDF

Wallenbeeks Nieuwsflits: Interview en recensie Plantaardig in NRC Handelsblad

Maandag jl. is een interview met Th.C.W. Oudemans gepubliceerd in NRC Handelsblad. In het interview staat Oudemans’ arboretum, Landgoed Tenaxx, centraal:

Tussen de kale akkers in het Oost-Groningse Wedde rijst een wit landhuis op met een keurige oprijlaan. Filosoof Wouter Oudemans liet dit huis tien jaar geleden bouwen. Op het voormalig aardappelveld erachter plantte hij 600.000 ‘gewone’ bomen – nu al een aardig bos. Daarna kwamen de jonge treurdennen, treurdouglassen, treurjeneverbessen en andere naar beneden hangende varianten, uit Japan, de Himalaya, China, de VS. Zo’n zesduizend heeft hij er nu.

„Een naar arboretum”, zo noemt Wouter Oudemans zijn eigen treurbomentuin. „Het confronteert je met dingen die je helemaal niet wilt weten. Zoals met de dood, en met het feit dat wij mensen de natuur niet zo kunnen beheersen als we willen.”

Inline image 1

Tevens is vrijdag 6 februari in NRC Handelsblad een recensie verschenen van Oudemans’ nieuwste boek, Plantaardig. De recensent Sjoerd de Jong schrijft:

Planten en bomen, aldus Oudemans, zijn geen geestloze ‘machines’, tegenover mensen met ‘bewustzijn’. Al deze levensvormen zijn ‘complexe systemen die voortdurend energie moeten opnemen, deze moeten verwerken tot arbeid ten behoeve van het overleven, en als onbruikbare rest moeten afstoten’. Met een onvermijdelijk eindpunt: de dood, want ‘complexe organismen zijn er, als het ware, „om” dood te gaan’.

Op dit darwinistisch-genetische spoor zat Oudemans ook al in eerder werk, maar Plantaardig is er de culminatie van. Het is ook een opmerkelijke stijlbreuk met die eerdere, aforistische geschriften. Het boek is veel toegankelijker (een woord dat altijd vloeken leek in de kerk van Oudemans ) en bovendien geïllustreerd met talrijke kleurenfoto’s van bomen en planten, inclusief een van de auteur in zijn eigen bomentuin in het Groningse Wedde. Natuurliefhebbers kunnen hun hart ophalen, en krijgen een stevig gietertje filosofie mee.

Tot slot: Oudemans is bij VPRO Boeken geïnterviewd door Wim Brands. Dit interview zal zondag 15 februari om 11.00 op NPO 1 uitgezonden worden.

Interview: lees verder » (pdf)

Recensie: lees verder » (pdf)

Interview Vrij Nederland

Th.C.W. Oudemans is geïnterviewd door Nynke van Verschuer in de Vrij Nederland van deze week (week 48, d.d. 29 november 2014). In het interview wordt gesproken over filosofie en Oudemans’ arboretum. Een fragment:

Midden in de aardappelvelden rondom het Oost-Groningse Wedde rijst een witte villa op, geflankeerd door een aangelegd heuvellandschap waarin Oudemans de zesduizend bomen van zijn arboretum opkweekt. In een waterige nazomerzon wandelen we langs treurbeuken, -wilgen, -ceders en –sparren. Het arboretum spitst zich toe op treurvarianten. ‘Het is net als bij mensen, je ziet ze in oneindig veel varianten. Ik word nu eenmaal vrolijk van treurbomen.’
Binnen staat een karretje met het omvangrijke verzamelde werk van Martin Heidegger, alsof dat op elk moment binnen handbereik te rollen moet zijn, aan tafel, in bad of in de tuin.

De desbetreffende editie van Vrij Nederland is vanaf heden verkrijgbaar. Het interview kan ook tegen betaling op Blendle gelezen worden.

De filosoof in zijn bomenparadijs

Aan de rand van het dorp Wedde wordt de weidsheid van het land gebroken door een park met honderdduizenden bomen. Te midden van die bomen woont Wouter Oudemans. Hij was buitengewoon hoogleraar filosofie en crëert nu iets dat pas is volgroeid als hij zelf al lang dood is.

DvhN.arboretum (pdf)