Hans van der Heijde, ‘Wat het sterkst is, breidt zich uit’ – Dagblad van het Noorden, 22 mei 2021
‘Ik maak een arboretum, maar tegelijk maakt dat arboretum mij
We stellen ons de natuur vaak te romantisch voor. In de natuur is alles harmonisch op elkaar afgestemd en in balans. Niets is minder waar, volgens filosoof Wouter Oudemans. In zijn nieuwe boek Moeder natuur: De plaats van de mens in de kosmos breekt hij een lans voor de kille en meedogenloze kant van het universum. Het gaat hem daarbij om zowel de levende als de levenloze natuur.
Marcel Looden, ‘Een filosoof tussen de dino’s’ – Dagblad van het Noorden, 9 mei 2016
Op het Landgoed Tenaxx in Wedde is zaterdag een dinosaurussenpark geopend. Filosoof Wouter Oudemans omringt zich nu dagelijks met beesten uit een lang vervlogen tijd.
Job van Schaik, ‘Vrolijk tussen de treurbomen’ – Leeuwarder Courant, 10 april 2015
Filosoof en bosbouwer Wouter Oudemans uit Wedde schreef een spraakmakend boek over planten en bomen. ,,Het zijn extreem slimme wezens, maar ze hebben wel een beperking: ze kunnen nietrennen.’’
Ellis Ellenbroek, ‘Groene manipulatoren’ – Buitenleven, april 2015
Je mag je planten wel wat beter in de smiezen houden. Ze manipuleren, bedriegen en werken samen, stelt filosoof en hoogleraar Th.C.W. Oudemans
Wim Brands, VPRO Boeken, 15 februari 2015
Interview van Wim Brands met Oudemans over ‘Plantaardig’
Marianne Heselmans, ‘Alles is vergeefs, alles wordt gras’ – NRC Handelsblad, 9 februari 2015
„Een naar arboretum”, zo noemt Wouter Oudemans zijn eigen treurbomentuin. „Het confronteert je met dingen die je helemaal niet wilt weten. Zoals met de dood, en met het feit dat wij mensen de natuur niet zo kunnen beheersen als we willen.”
Norbert Peeters, ‘De filosoof met de hamer’ – Leids Universitair Weekblad Mare, 22 januari 2015
De universiteit heeft zich ver verwijderd van het vrije woord en is een mechanische Juggernaut met bijbehorende propagandakanalen, zoals het universiteitsblad Mare.
Nynke van Verschuer, ‘Het spel van Wouter Oudemans’ – Vrij Nederland, 29 november 2014
Midden in de aardappelvelden rondom het Oost-Groningse Wedde rijst een witte villa op, geflankeerd door een aangelegd heuvellandschap waarin Oudemans de zesduizend bomen van zijn arboretum opkweekt. In een waterige nazomerzon wandelen we langs treurbeuken, -wilgen, -ceders en –sparren. Het arboretum spitst zich toe op treurvarianten. ‘Het is net als bij mensen, je ziet ze in oneindig veel varianten. Ik word nu eenmaal vrolijk van treurbomen.’
Binnen staat een karretje met het omvangrijke verzamelde werk van Martin Heidegger, alsof dat op elk moment binnen handbereik te rollen moet zijn, aan tafel, in bad of in de tuin.
Marcel Looden, ‘De filosoof in zijn bomenparadijs’ – Dagblad van het Noorden, 10 december 2013
Ik doe dit alles met het besef dat dit bomenpark pas echt klaar en op z’n toppunt is als ik er al lang niet meer ben. Ik maak de vrucht van mijn werk niet mee
maar laat die wel na aan volgende generaties. Dat is mooi.
Als iemand vraagt wat het nut is van filosofie, dan is hij bezig om mij in zijn economisch gestuurde bestaanswijze te drukken – de bestaanswijze waarin hij zelf geduwd is zonder dat te merken. En trouwens, waarom moet het altijd ergens naartoe? Waarom is filosofie niet iets wat ergens vandaan komt? Er is een mogelijkheid om via jou de natuur of de betekenisomgeving waarin je zit te laten spreken. Dat komt ergens vandaan, maar gaat nergens naartoe.
Thomas Blondeau, ‘Hoe filosofie overbodig werd – Leids Universitair Weekblad Mare, 29 maart 2007
Als een breezer waarin ongemerkt een flinke scheut extra alcohol is gemengd. Zo voelt het om het boek Echte filosofie van de Leidse filosoof Wouter Oudemans tot je te nemen.
NB: in het interview is sprake van een ‘varkensfokkerij’. Dit is een verzinsel van de interviewer. Er was wel sprake van een vleeskoeienbedrijf.
De filosoof Wouter Oudemans wil graag praten over het doorgeschoten ego van onze tijd, en de fitnessverdwazing. Ook de zwarte kanten van Heidegger zijn een onderwerp. In zichzelf is hij niet geïnteresseerd.